Het verhaal van Sanda Dia is er één die alle grenzen overschrijdt. De details die onlangs werden vrijgegeven over de mensonwaardige doop die de student moest ondergaan, tarten elke verbeelding. Menswaardigheid is een kernbegrip binnen de samenleving en de christendemocratie. Het spreekt dan ook voor zich dat CDS Leuven deze wanpraktijken ten strengste afkeurt en zich actief verzet tegen zo’n mensonterende daden.

Toch kant CDS Leuven zich tegen het idee dat zo’n marteling als het geval van  Sanda Dia, een reden moet zijn om een eeuwenoud overgangsritueel als een doop volledig te verbieden.  Wel moeten er een aantal veranderingen gebeuren. Het moet namelijk verantwoordelijker en humaner.

Het dragen van een lintje zou door de buitenwereld niet automatisch geassocieerd mogen worden met baldadigheden, wel met kameraadschap. Veel studentenclubs gingen het engagement aan om hun dopen te hervormen door het doopcharter te ondertekenen. Het doel was om op een veilige en verantwoorde manier het ritueel te laten plaatsvinden. Hoewel CDS niet doopt, hebben ook wij dit ondertekend. We pleiten dus niet voor een peperkoeken doopje, maar wel voor een verantwoord overgangsritueel dat zich houdt aan de regels en de grenzen van het respect, zoals beschreven in het doopcharter.

Deze zeer oude traditie waar zelfs onze grootouders nog over spreken is in het geval van Sanda Dia, nu twee jaar geleden, op een echte marteling uitgelopen. Deze gebeurtenis geeft ons allen de kans om de studentencultuur een andere wending te geven. Het doel is niet om een doop zo respectloos mogelijk te organiseren, maar om een onvergetelijke gebeurtenis mee te maken. Eentje waarop je later in je leven met veel genegenheid kan terugkijken. Een positieve ervaring dus, geen traumatische. Wat er met Sanda Dia is gebeurd, gaat voor ons in tegen de essentie van wat een studentendoop zou moeten zijn.